Ik ben de beste
Auteur/ illustrator: Lucy Cousins
Uitgeverij: Leopold
Jaar: 2010
In het boek Ik ben de beste wil Hond, een hond, in alles de beste
zijn. Hij doet er alles aan om de beste te zijn in alles. Zijn vrienden
(Lieveheersbeestje, Mol, Gans en Ezel) vinden dit niet leuk. Om hun eer te
herstellen maken Lieveheersbeestje, Mol, Gans en Ezel iets waar zij beter in
zijn dan Hond.
Vormelijk valt de kleurrijke, mooie kaft meteen op. De titel is
niet speciaal weergegeven. De tekening eronder wekt beslist nieuwsgierigheid op
bij de kleuters. Waarom is die hond zo vrolijk?
De illustraties zijn niet gedetailleerd, maar wel sfeerscheppend.
Zo zie je meteen hoe de dieren zich voelen in het verhaal. De prenten tonen
veel meer dan er in de tekst staat en geven een meerwaarde aan het verhaal. Zo
zijn er de opvallende emoties van de dieren in het verhaal. Sommige prenten
zijn ook grappig, doordat ze goed weergeven hoe grappig iedereen het stoere
gedrag van Hond vindt.
De illustrator gebruikt potlood en aquarel en zowel primaire als
secundaire kleuren om het verhaal te verbeelden. Omkadering is er niet en de
contouren, als die er zijn, zijn heel erg dik en heel opvallend. Er zijn enkel
geen contouren bij gras, bloem, wolken …
Naast de vorm van het boek, kunnen we ook de inhoud bekijken. De
thematiek (vriendschap, indruk maken) is herkenbaar voor de jongste kleuter. De
boodschap is mooi verpakt maar komt toch duidelijk over: doe wat je goed kan en
laat je niet beïnvloeden daar anderen. Het duurt even voor het hoofdpersonage
Hond dit doorheeft, dus kunnen we spreken van een “round character”.
Veel aanwijzingen over het kader waarin het verhaal zich afspeelt,
zijn er niet. Het verhaal speelt zich buiten af, maar je kan niet weten waar. In
het verhaal zitten geen tijdssprongen. De structuur van het verhaal blijft zo
heel erg duidelijk voor iedereen.
Een alwetende verteller schetst in de aanvang hoe goed Hond wel
is, als breuk hoe verdrietig de andere dieren zijn omdat Hond alles beter kan.
Het slot waarin Hond beseft dat hij de allerbeste vrienden heeft en hij toch
ergens de beste in is, zorgt voor een happy end.
De taal in dit boek lijkt qua woordkeuze geschikt voor kinderen
van de peuterklas of eerste kleuterklas. Voor hen is er een evenwicht tussen
begrijpelijke taal en verrijkende tal. Door de prenten zijn de nieuwe woorden
gemakkelijk te verduidelijken. Herhaling is er, er is ook afwisseling in de
zinsbouw en afwisseling tussen beschrijvingen en dialogen.
De details op de prenten, de thematiek, de evolutie van het
hoofdpersonage en de taal maken duidelijk dat dit een verhaal is voor jongere
kleuters. Ik ben de beste is een boel met vele troeven! De grote, kleurrijke
prenten en de grappige aanpak van een ernstige boodschap zijn beslist vier
boeken waard!
Lucy Cousins heeft nog een hele reeks prentenboeken geschreven over Muis. Ook heeft ze nog een aantal andere prentenboeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten